مجموعه فعالیت های گسترده ای که معمولا توسعه گردشگری در کشورها ایجاد می کند، بیش از هر بخش فعالیت اقتصادی، دیگر فرصت های شغلی را فراهم می آورد. این بدان علت است که صنعت جهانگردی اصولا یک فعالیت خدماتی است و نیروی انسانی بیش تری را طلب می کند. اثرات افزایش اشتغال در بخش جهانگردی و گردشگری در کشورهای در حال توسعه به ماتب بهتر از کشورهای صنعتی است. به طوری که دبیر کل سازمان جهانی گردشگری « فرانچسکو فرانجیالی » در چهارمین مجمع عمومی، فقرزدایی و اشتغالزایی را به عنوان روز جهانی جهانگردی در سال 2003 انتخاب می کند. وی در همان سال با اشاره به اشتغالزایی این صنعت، توجه و تقویت پایه های رونق این صنعت عظیم در جهان را به عنوان وسیله ای برای فراهم آوردن زمینه های جذب نیروی کار، جهت مبارزه با فقر کشورها می داند.
فعالیت های صنعت جهانگردی عموما شامل صنایع ساختمانی ( هتل ها، رستوران ها و ... ) صنایع غذایی (رستوران ها، چایخانه ها و ... ) بخش تجاری ( آژانس های مسافرتی ، تورگردان ها و مشابه آن ) صنعت حمل و نقل ( هوایی، ریلی، زمینی و دریایی ) ، راهنمایان، مراکز فروش کالا ها و امثال آن می یابند. اشتغالزایی صنعت گردشگری به سه گروه اشتغال مستقیم، غیر مستقیم و القایی تقسیم می شود.
