مدیریت گردشگری در مکان های دارای میراٍٍث فرهنگی به شرح زیر، هشتمین پیش نویس منشور بین المللی گردشگری، کمیسیون بین المللی ، شورای بین المللی بناها و محل ها (ایکوموس ICOMOS ) است که برای تصویب در دوازدهمین مجمع عمومی ایکوموس، مکزیک، اکتبر 1999، تهیه شده است.
اصل 1- چون گردشگری داخلی و بین المللی در زمرة مهم ترین محل های تبادل فرهنگی است، حفاظت از محیط زیست باید فرصت های مسئولانه و هدایت شده ای را به منظور کسب تجربه و شناخت دست اول از میراث و فرهنگ آن جامعه برای اعضای جامعه میزبان و بازدیدکنندگان فراهم کند.
1-1- میراث طبیعی و فرهنگی یک ذخیرة مادی و معنوی است که داستان توسعه تاریخی « جامعه » را بازگو می کند. این میراث نقشی مهم در زندگی مدرن دارد و باید برای عموم به لحاظ عینی، فکری، و یا احساسی قابل دسترس باشد. برنامه های حفظ و نگه داری از ویژگی های طبیعی و جنبه های ناملموس، ظواهر فرهنگی امروزی و بافت کلی، باید شناخت و درک اهمیت میراث را به شیوه ای معقول و قابل دسترس برای جامعة میزبان و گردشگری آسان کند.
1-2- تک تک جنبه های میراث طبیعی و فرهنگی در سطوحی مختلف از اهمیت قرار دارند؛ برخی با ارزش های جهانی و برخی دیگر با اهمیت ملی و منطقه ای یا محلی. برنامه های توجیهی باید آن اهمیت را به شیوه ای مربوط و قابل دست یابی به جامعة میزبان و گردشگر، به وسیله اشکال برانگیزنده آموزشی، رسانه ای و فن آوری امروزی
