گردشگری داخلی
گردشگری یا به عبارتی سفر کردن،یکی از مؤلفه هایی است که از یک جهت باعث افزایش تجربه،افزایش علم و آگاهی، پخته شدن عقل و شعور انسانها شده و از طرف دیگر سبب تعالی روح،، تجدید روحیه کاری و بهروزی می شود.
گردشگری را می توان از چند بعد بررسی کرد، در اینجا گردشگری داخلی مدنظر ما می باشد. می توان گردشگری از نوع داخلی را اینگونه تعریف کرد؛
گردشگر داخلی کسی است که در داخل کشور خودش برای اهدافی از قبیل امور کاری،تفریخ،شخصی و استراحت از محل اقامت خود دور شده و در محل دیگری به مدت کمتر از یک شب یا بیشتر اقامت گزیند. گردشگری انواع مختلفی دارد از جمله آنها میتوان به گردشگری جاذبه های طبیعی،تجاری،تاریخی،فرهنگی ،مذهبی،پزشکی و سایر اشاره کرد.
برخی از اهداف صنعت گردشگری را می توان ایجاد اشتغال و درآمد،آشنائی مردم با آئین و سنن بومی یکدیگر ، آشنائی مردم با آثار باستانی و تاریخی مناطق کشور، گردش و بازدید از جاذبه های طبیعی،آشنائی باا صنایع دستی و سوغاتی های استان ها،استفاده از آب و هوای متنوع موجود در نقاط مختلف کشور و غیره نام برد.
در قرآن کریم در بیش از 750 آیه به پدیده های طبیعی اشاره شده است و قرآن کریم بارها مسلمانان را به سیر و سیاحت در زمین تشویق می کند تا مسلمانان با فرهنگ های مختلف و نوع زندگی دیگر مردمان آشناا شده و به سرانجام زشت بدکرداران پی ببرند و از کج روی های آنان عبرت بگیرند و در مقابل هم از نقاط قوت زندگی آن ها عبرت بگیرند. برخی آیات مشهور قرآن کریم در باب موضوع عبارتند از: آل عمران آیه137و138 ، فاطر آیه 19، یوسف آیات109تا111 ، روم آیه9و10 ، غافر آیه21و82 ، محمد آیه10 ، حج آیه46 ، نحل آیه80 ، عنکبوت آیه20 ، کهف آیه82تا98 ، توبه آیه42 ، یونس آیه22 ، انعام آیه11 ، نمل آیه71.
حضرت علی(ع) در مورد اهمیت سیر و سیاحت می فرمایند:" مسافرت کنید که در آن پنج فایده وجود دارد؛ 1- زدایش اندوه 2- فراخی روزی 3- کسب علم و دانش 4- کسب آداب اجتماعی 5- پیدا کردن هم زبانان و همراهان برجسته."
